بارها نوشتیم و تکرار کردیم که بدون یک نظام حزبی و در غیبت احزاب شناخته‌شده سیاسی، انتخابات و حتی دموکراسی یک شوخی است و حتی ممکن است به ضد خود عمل کند و امروز که وضعیت شوراهای شهر را در همین سه استان شمالی می‌بینیم و رصد می‌کنیم متوجه می‌شویم جز هزینه، چیزی برای حوزه […]
بارها نوشتیم و تکرار کردیم که بدون یک نظام حزبی و در غیبت احزاب شناخته‌شده سیاسی، انتخابات و حتی دموکراسی یک شوخی است و حتی ممکن است به ضد خود عمل کند و امروز که وضعیت شوراهای شهر را در همین سه استان شمالی می‌بینیم و رصد می‌کنیم متوجه می‌شویم جز هزینه، چیزی برای حوزه مدیریت شهری نداشتند و دردناک اینجاست که همه کارهای شهرداران را زیر سوال می‌برند اما خود برای هیچ سوالی، پاسخی ندارند.
اگر از اتفاقات شورای شهر ساری و بابل در دوره پنجم، اخراج برخی اعضا و انحلال این شورا و برخی دستگیری‌های دیگر به آرامی بگذریم، این نکته را نمی‌توان نادیده گرفت که چرا شورای شهر، شهرداری را انتخاب می‌کند و پس از ۹ ماه تصمیم می‌گیرد وی را استیضاح کند و اگر فردی اعضای شورا را به دلیل انتخاب نادرست و شایسته‌ناگزینی زیر سوال ببرد حق ندارد؟
شورای شهر ساری با شهردار چندین بار برنامه عزل و استیضاح بازی کرد و امروز نیز جنگ بین شهردار و شورا ۵ به چهار به حالت صلحِ ناخواسته رسید اما اختلافات جدی به شکل یارگیری همچنان در بدنه شهرداری و امور روزانه شورای شهر ادامه دارد و جای تعجب ندارد اگر در مرکز استان مازندران، طرح و پروژه بزرگ و مهمی در دست اجرا نمی‌بینیم.
در تیرماه گذشته شورای شهر رشت نیز شهرداری که در آبان‌ماه ۱۴۰۰ انتخاب کرده بود را استیضاح و عزل کرد و سرپرست شهردار نیز انتخاب شد اما در اخبار آمد که سید امیرحسین علوی شهردار پیشین رشت که ۲ ماه قبل، از سمت خود برکنار شده بود با حکم موقت دیوان عدالت اداری بار دیگر پست شهرداری این شهر را به‌دست گرفت.
این نحوه عمل شوراهای شهر هم هزینه سنگین مالی برای شهر دارد و هم اعتماد عمومی را مخدوش خواهد کرد و چیزی نمی‌تواند در کوتاه زمان اعتمادِ آسیب‌دیده را جبران کند.
خط و نشان شوراها برای شهردارانی که خودشان انتخاب کردند تنها پس از چند ماه، این بار به جویبار رسید و دومین جلسه طرح سوال از شهردار جویبار و استیضاح وی به دلیل حدنصاب نرسیدن آرا ناکام ماند و محمد حسین فقیه به‌عنوان شهردار در سمت خود باقی ماند.
در ابتدای این جلسه آذر خاتمی رییس شورای شهر جویبار با اعلام اینکه طرح سوال از شهردار حق قانونی تک تک اعضای شورا است، گفت: بعد از فرصت ۳ ماهه و با پیگیری دوباره دو عضو شورا برای توضیحات شهردار این جلسه مجدد برگزار شد.
علی بذر افشان که از یکی از اعضای شورا در طرح سوال شهردار بود با بیان اینکه طبق ماده ۸۳ قانون تشکیلات شورای اسلامی اعضای شورا حق سوال از شهردار را دارند، گفت: بعد از ۳ ماه این جلسه تشکیل و انتظار می‌رود پاسخ‌های کامل‌تری و صریحی به سوالات از سوی شهردار داده شود.
در این جلسه نیز شهردار جویبار پاسخ‌های خود را داد و در نهایت ماندنی شد اما سوال ما از نهادهای نظارتی و همچنین دلسوزان این حوزه این است که چرا مکانیسمی قانونی وجود ندارد تا شوراهایی که در انتخاب خود به خطا رفتند، فردی برای شهرداری برگزیدند که تنها پس از چند ماه استیضاح و عزل می‌شود، درخصوص آسیبی که به اعتماد عمومی وارد شد و همچنین زیانی که به بیت‌المال زده شد، به افکار عمومی پاسخگو باشند؟
این بازی شورا در حوزه مدیریت شهری موجب شد برخی سخن از حذف شوراها بزنند، امری که در چند اصل قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مورد تأکید قرار گرفت، در همه کشورهای دنیا فعال است و حذف آن ممکن یا به صلاح نیست اما آیا نمی‌توان اعضای شورای شهر را به دلیل دادن شعارهای دروغین و فریب مردم مواخذه کرد؟
بسیاری از شهرداری‌ها در شهرهای سه استان مازندران، گیلان و گلستان با مشکل کاهش درآمد مواجهند و بسیاری از اعضای شورای شهر، در زمان تبلیغات انتخاباتی خود وعده «افزایش درآمد شهرداری» دادند اما امروز کسی از آنان نمی‌پرسد آن وعده‌ها چه شد و اگر هم کسی بپرسد، هیچ پاسخی نمی‌دهند.
