مائده مطهری زاده/

موتورسواران، در خیابان‌های ایران، حُسن دوزیستان در طبیعت را دارند، هم در خیابان پیدایشان می‌شود و هم در پیاده‌رو.  به همین دلیل تقریبا از هیچ قانونی تبعیت نمی‌کنند، چون هم عابر پیاده محسوب می‌شوند و هم عابر خیابان!
حتما برای شما هم بارها پیش آمده است که هنگام راه رفتن در پیاده رو، تا بخواهید به خودتان بِجُنبید یک موتورسوار آرام و یواش و بدون آنکه برای شما بوق بزند، از کنارتان رد شده و بی‌شک شما هم از این عمل ناگهانی او خشمگین شده و در دل یا به زبان به او توپی رفته و چیزی به گفته‌اید که البته برابر قانون، حق با شماست، اما موتورسوار در ایران، تابع قوانین ذهنی خودش است و خیال می‌کند به دلیل داشتن دو چرخ به جای چهار چرخ، مجاز است به هر شیوه‌ای و از هر جایی که دلش خواست عبور کند!
مثلا حین رانندگی همین که می‌خواهید فرمان ماشین‌تان را بچرخانید، موتور سیکلتی برق‌آسا از کنار شما رد می‌شود و دریغ از راهنما یا رعایت
 حق تقدم!
چه بگویم از چراغ‌های راهنمایی که برای بعضی از آنها اصلا هیچ معنا و مفهومی ندارد.
ولی وای به روزی که خودرویی با آنها برخورد کند، آنجاست که از زمین و آسمان کس و کار پیدا می‌شود.
زمانی که چراغ برای شما سبز است تا به خود بیایید که عبور کنید می‌بینید موتورسیکلت‌ها به صورت مارپیچ و ریسه‌ای از لابه‌لای ماشین‌ها از چراغ قرمز رد می‌شوند.
حالا بعضی‌ها که خیلی مقید به قانون هستند، تمام دقایق چراغ قرمز را تحمل می‌کنند، اما فکر نکنید می‌خواهم بگویم قانون را زیر پا می‌گذارندها، نه! اما آنها 2 دقیقه که چه عرض کنم 5 دقیقه مانده که چراغ سبز شود وسط چهارراه آماده‌اند! بعضی از آنها هم یواشکی خودشان را لابه‌لای ماشین‌های مقابل گم می‌کنند و می‌روند و به روی مبارک‌شان
 هم نمی‌آورند.
یک مشکل اساسی دیگری هم که این دست از موتورسواران دارند این است که با هیچ ترفندی کلاه بر سرشان نمی‌رود! منظور از کلاه در اینجا همان کلاه
 ایمنی است.
متاسفانه بسیاری از موتورسواران به کلاه ایمنی حسی شبیه به بر سر گذاشتن کلاه‌خودِ جنگی دارند و به همین خاطر نیز همواره از پوشیدن آن صرف نظر می‌کنند و حال آنکه این کلاه هرقدر هم که سنگین و سخت باشد، حافظ آنهاست تا در زمان تصادفات احتمالی کمترین آسیب به سرشان برسد، زیرا در برخورد میان موتورسواران و اتومبیل‌ها، بیشترین صدمه متوجه سر موتور سوار است که در صورت قرار داشتن کلاه ایمنی بر سر موتورسوار، از خطر ضربه مغزی وی جلوگیری خواهد شد.
البته بی قانونی موتورسواران فقط محدود به پا گذاشتن در همه جا و به هر شکل نیست و آنچنانکه رییس پلیس راهنمایی و رانندگی مازندران می‌گوید، باید نداشتن کارت موتور و و گواهینامه، عدم شماره‌گذاری پلاک ملی و نگذاشتن کلاه ایمنی و رعایت نکردن سرعت مجاز را نیز به لیست تخلفات و سرپیچی از قوانین راکبان موتور در ایران و به تبع مازندران بیفزایید!

 20 درصد راکبان موتورسیکلت در مازندران اصلا قانونمند نیستند
رییس پلیس راهنمایی و رانندگی مازندران در حالی  بر اساس گزارشات واصله و بررسی‌های صورت گرفته از عدم رعایت مطلق قانون توسط ۲۰ درصد از راکبان استان خبر می‌دهد که شواهد و قرائن موجود در خیابان‌‎ها و پیاده روهای مازندران، به ویژه شهر ساری، حکایت از آماری دست کم دو برابر این عدد دارد.
سرهنگ مهدی باقری در حاشیه برگزاری مانور شهری موتورسواران قانونمند در ساری گفت: به همین دلیل  ۲۰ درصد از فوت شدگان ناشی از تصادفات استان در پنج ماهه امسال، موتورسوارانی بودند که قانونمند نبودند.
گفتنی‌ست برابرِ آمار رسمی پزشکی قانونی مازندران طی پنج ماهه ابتدایی سال جاری، ۲۸۸ نفر بر اثر حوادث رانندگی در استان فوت کردند که ۵۵ نفر برابر با حدود ۲۰ درصد آنان موتور سوار بودند.
بنا بر این گزارش ۱۰۳نفر از کشته شدگان مازندران نیز در این مدت مربوط به عابرین پیاده، ۶۱ نفر سرنشین خودرو،۶۰ نفر راننده و ۹ مورد هم دوچرخه‌سوار بوده است.
رییس پلیس راهنمایی و رانندگی مازندران همچنین گفت که طبق بررسی‌های صورت گرفته ۶۰ درصد موتورسواران استان قانونمند هستند، ۲۰ درصد از موتورسواران استان نیز کسانی هستند که گواهینامه دارند ولی از کلاه ایمنی استفاده نمی‌کنند و یا کلاه دارند اما با سرعت غیرمجاز و حرکت‌های نمایشی علاوه بر ایجاد مزاحمت عمومی، عامل تصادف هستند.
سرهنگ باقری ادامه داد: طبق ضوابط و مقررات برای هر یک از مفاد رعایت نکردن مقررات راهنمایی و رانندگی جریمه‌هایی در نظر گرفته شده است، به طوری که پلیس توقف موتور سیکلت و معرفی راکبان به دستگاه قضایی را برای کسانی که اصلا موتورسواران قانونمند نیستند اجرا کرده و کوتاه نمی‌آید و با قدرت نیز برخورد می‌کند.
سرهنگ باقری ادامه داد: با توجه به اینکه بیشتر موتورسواران توجهی به استفاده از کلاه ایمنی ندارند، با وقوع کوچکترین سانحه‌ای و در اثر ضربه به قسمت سر، مصدومان دچار مرگ مغزی، جراحت و معلولیت جسمی و قطعی
 نخاع می‌شوند.

 جمع بندی
بنابراین می‌توان گفت که موتورسواران نه به خودشان رحم می‌کنند، نه به عابران پیاده و نه به اتومبیل‌های سواری و کامیون‌ها...!
یک وسیله نقلیه که همیشه دوست دارد نخودی باقی بماند کسی آن را به شمار نیاورد و حال آنکه همین عدم بشمار آوردن است که مایه دردسر
شده است.
دردسری شبیه به رانندگی‌ رانندگان نیسان آبی که چیزی میان اتومبیل و کامیون هستند و با جولان در جاده‌های شمال، مسیر مسافرت به شمال را نه خاطره‌ساز که
 خطرساز کرده‌اند!